Η οστεοπόρωση είναι χρόνια πάθηση του μεταβολισμού των οστών, κατά την οποία παρατηρείται
σταδιακή μείωση της πυκνότητας και ποιότητάς τους,
με αποτέλεσμα αυτά με την πάροδο του χρόνου να γίνονται πιο εύθραυστα και λεπτά.
Το έτος 2004 κυκλοφόρησε μηχάνημα μέτρησης οστικής πυκνότητας στην Κερκίδα με υπερήχους.
Κύριοι παράγοντες κινδύνου είναι η ελαττωμένη κορυφαία οστική μάζα και ο αυξημένος
ρυθμός οστικής απώλειας.
Όταν η κορυφαία οστική μάζα (πυκνότητα) είναι μεγάλη και ο ρυθμός οστικής απώλειας φυσιολογικός,
δε δημιουργείται οστεοπόρωση. Οστεοπόρωση δημιουργείται, όταν η οστική μάζα ενός ατόμου που φθάνει
το μέγιστο στην ηλικία των 35 περίπου ετών είναι χαμηλή ή όταν ο ρυθμός οστικής απώλειας είναι
αυξημένος ή υπάρχει συνδυασμός και των δύο.
Δευτερεύοντες παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση οστεοπόρωσης είναι: 1. Εμμηνόπαυση στις γυναίκες. Φυσιολογική ή χειρουργική λόγω ελάττωσης του επιπέδου των οιστρογόνων. 2. Χρόνια ανεπαρκής πρόσληψη ασβεστίου αλλά και ανεπαρκής απορρόφησή του από το έντερο και
καθήλωσή του στα οστά (κυρίως λόγω έλλειψης βιταμίνης D). 3. Ο περιορισμός της φυσιολογικής κίνησης (βάδισμα, τρέξιμο). 4. Αυξημένη κατανάλωση πρωτεϊνών (κρεατοφαγία), διότι αυξάνει την αποβολή ασβεστίου από τα ούρα. 5. Το κάπνισμα. 6. Κατάχρηση οινοπνευματωδών ποτών. 7. Κατάχρηση καφέ, τσαγιού, επειδή προκαλούν ασβεστιουρία. 8. Το φύλο. Η οστεοπόρωση είναι συχνότερη στις γυναίκες παρά στους άνδρες.
Η διάγνωση σήμερα της Οστεοπόρωσης γίνεται με την Εξέταση "DEXA"
"Οστεοπυκνομετρία με διπλής ενέργειας απορροφησιομετρία με ακτίνες Χ" (Dual Energy X-ray Absorptiometry, DEXA).
Η εξέταση γίνεται στην Οσφυϊκή Μοίρα της Σπονδυλικής Στήλης και στο Ισχίο, στα εξής άτομα: σε όλες τις
μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, ηλικίας μέχρι των 65 ετών που παρουσιάζουν έναν ή περισσότερους
παράγοντες κινδύνου, σε όλες τις γυναίκες άνω των 65 ετών ανεξάρτητα από τους παράγοντες κινδύνου που παρουσιάζουν και
σε όλες τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που έχουν υποστεί κάποιο κάταγμα.
Οι συστάσεις της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας λένε ότι η θεραπεία εγκατεστημένης Οστεοπόρωσης πρέπει να βασίζεται στα φάρμακα και στη μυϊκή άσκηση και στην τήρηση κανόνων ζωής.
Η διάρκεια της θεραπείας πρέπει να είναι τριετής τουλάχιστον ή μέχρι την επόμενη μέτρηση Οστικής Πυκνότητας.