Η αντισύλληψη, αναφέρεται σε μεθόδους ή συσκευές που χρησιμοποιούνται για την πρόληψη της εγκυμοσύνης. 

 Οι μέθοδοι αντισύλληψης περιλαμβάνουν τις μεθόδους φραγμού, ορμονική αντισύλληψη, ενδομήτρια σπειράματα, στείρωση, και συμπεριφορικές μεθόδους.

Οι πιο αποτελεσματικές μέθοδοι αντισύλληψης είναι η στείρωση με βασεκτομή στους άντρες και η απολίνωση των σαλπίγγων στις γυναίκες, τα ενδομήτρια σπειράματα (IUDs) και τα αντισυλληπτικά εμφυτεύματα. Ακολουθούνται από τα ορμονικά αντισυλληπτικά τα οποία περιλαμβάνουν από του στόματος χορηγούμενα χάπια, τα έμπλαστρα, τον κολπικό δακτύλιο, και τις ενέσεις. Λιγότερο αποτελεσματικές μέθοδοι περιλαμβάνουν φραγμούς, όπως προφυλακτικά, διαφράγματα και αντισυλληπτικούς σπόγγους, και μεθόδους κατανόησης του έμμηνου κύκλου. Οι πλέον αναποτελεσματικές μέθοδοι περιλαμβάνουν τα σπερματοκτόνα και τη διακεκομμένη συνουσία με απόσυρση του πέους πριν από την εκσπερμάτιση. 

 Η δράση των ορμονικών αντισυλληπτικών αναστέλλει την ωορρηξία και την γονιμοποίηση.  

 Παγκοσμίως, τα προφυλακτικά αποτελούν την πιο κοινή μέθοδος αντισύλληψης. 


​ Επείγουσα αντισύλληψη καλείται η θεραπεία που χρησιμοποιείται για την πρόληψη εγκυμοσύνης μετά από σεξουαλική επαφή χωρίς προηγούμενη προφύλαξη.

Υπάρχουν δύο σκευάσματα που χρησιμοποιούνται. Το χάπι λαμβάνεται άπαξ. 

 Το χάπι πρέπει να χορηγείται όσο το δυνατό νωρίτερα μετά την επαφή, δεδομένου ότι η αποτελεσματικότητά του μειώνεται με την πάροδο του χρόνου.

​ Αν υπάρξει καθυστέρηση στην έμμηνο ρύση περισσότερο από μία εβδομάδα, θα πρέπει η γυναίκα να ενημερώνεται για το ενδεχόμενο αποτυχίας της θεραπείας και συνεπώς μιας πιθανής ανεπιθύμητης κύησης. Επίσης θα πρέπει η γυναίκα να ελέγχεται σε περιπτώσεις επίμονης ακανόνιστης αιμορραγίας ή κοιλιακού άλγους.